In de twee jaar die Josanne nu bij het jeansmerk werkt, kwamen haar skills al goed van pas. Haar eerste grote klus was een reorganisatie. Het Nederlandse retailbedrijf, in 1989 opgericht, maakte een transitie door van wholesale naar retail, met steeds meer nadruk op online verkopen. „Dit was al gaande voor mijn komst. Door corona werd die transitie naar online natuurlijk nog meer versneld. Simpel gezegd verkochten we voornamelijk aan fysieke multibrand stores, nu gaat een steeds groter gedeelte online, op onze eigen webshop maar ook via online multibrand partners zoals bijvoorbeeld Zalando.”
Josanne implementeerde, samen met Crowe, in haar tweede jaar een nieuw HR-systeem. Nu is het tijd om het personeelsbeleid nader onder de loep te nemen. „Ik houd me bezig met vraagstukken zoals: Zitten de juiste mensen op de juiste plek? Hoe kunnen medewerkers zich verder ontwikkelen? Hoe krijgen we alle neuzen dezelfde kant op?”
Superinteressante tijd
Ze realiseert zich dat door covid veel mensen een andere kijk gekregen hebben op werken. „Ik vind het superinteressant wat er nu gebeurt, maar ook best lastig. Je kunt niet meer één oplossing voor iedereen bieden. Een voorbeeld is de manier van communiceren met medewerkers. Sommigen vinden e-mail ouderwets en gebruiken alleen onze interne app, maar die leest dan weer niet iedereen. Het is een uitdaging om met verschillende generaties om te gaan.”
De 39-jarige Amstelveense is gedreven om iedereen áchter het label te krijgen. Ze koos om diverse redenen voor G-Star, een ervan is het unieke dna. „Innovatie is een belangrijke pijler van ons. Hier op het hoofkantoor zit ik midden in het creatieve proces. We kunnen heel snel nieuwe producten ontwikkelen en op de markt brengen.”
In het verleden uitte die inventiviteit zich onder andere in een jarenlange samenwerking met ontwerper Pierre Morisset. Hij introduceerde in 1996 de ‘Elwood’, een jeans gemodelleerd naar de outfit van een motorrijder, met kniestukken en een zadelstuk. Het was een primeur op modegebied die het merk internationaal op de kaart zette.
Outside the Box
Creativiteit zie je ook terug in de reclamecampagnes van de denimpionier. Toen vanwege corona de anderhalve meter-regel zijn intrede deed, speelde het bedrijf hier op ludieke wijze op in. Samen met Het Nationale Ballet presenteerden ze ‘Safe Distance Ballet’ waarbij de danseres een tutu van jeans stof draagt met een doorsnee van drie meter.
Het zijn die vernieuwende ideeën die volgens de HR-directeur het label zo aantrekkelijk maken, maar net als alle werkgevers heeft het last van de krapte op de arbeidsmarkt. Bij de werving van nieuwe medewerkers en het behoud van bestaande krachten zet G-Star allerlei middelen in. „We hebben onder meer een wellness programma en bieden e-learning aan. In september organiseren we een hackaton voor techtalent. Dan krijgen mensen de kans om aan één stuk door bezig te zijn met innovatie zonder dat de dagelijkse werkzaamheden ertussen komen.”
Qua doorgroeimogelijkheden moet je bij het Nederlandse bedrijf niet denken aan standaard opties zoals van junior, naar senior, tot manager. „Wij zijn een platte organisatie. Als je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen carrière, dan kan er veel. Er zijn talloze voorbeelden. Zo is er bijvoorbeeld iemand die hier op het hoofkantoor begon en nu regiomanager is van ons kantoor in Japan. En iemand die vroeger op finance zat en nu e-commerce doet. Je moet het vooral zélf doen.”
Dat is precies wat Josanne ook deed toen ze de overstap maakte van employment tax naar Human Resources. Na haar studie als fiscalist werkte ze bij Deloitte. „Als je in die wereld hogerop wilt, dan kun je het schoppen tot partner bij het kantoor. Maar ik zag mezelf totaal niet in die positie. Toen ben ik gaan nadenken over wat ik dan wel wilde en ging in gesprek met een jobcoach. Die zei over mijn switch: ‘Wat houd je tegen?’”
Het gaf haar het laatste zetje om te solliciteren op een functie waarvoor eigenlijk tien jaar ervaring werd gevraagd. „Het lukte om die baan te krijgen. Toen dacht ik: ‘Als ik dít kan, kan ik alles.’ Daarvan heb ik een enorme boost gekregen.”
Sindsdien is ze ervan overtuigd dat als je uit je comfortzone stapt, je meer kunt dan je denkt. Ze zag het ook bij deelnemers aan de groepslessen spinning en bootcamp die ze dertien jaar lang gaf. „Ik stimuleerde hen om net iets verder te gaan dan ze dachten te kunnen. Achteraf kreeg ik dan vaak reacties als: ‘Wow, het lukt me toch!’ Dat motiveren van mensen is een passie van me. Ik gebruik het op mijn werk en thuis.”
Thuis is bij haar man en kinderen. Trots laat ze foto’s zien van haar twee jongens van acht en zes jaar en haar kleine meisje dat pas geleden één werd. „De zin:‘Dat kan ik niet’ komt bij ons niet voor. Ik corrigeer dit altijd in: ‘Dat kan ik nóg niet’. Die Growth mindset daar geloof ik heilig in. Dat probeer ik ze mee te geven.”
Haar huis was bijna vier maanden lang ook het thuis van een moeder en dochter die op de vlucht zijn voor de oorlog in de Oekraïne. Het initiatief kwam van haar man die vond dat ze het ‘gewoon moesten doen’. Dus maakten ze een kinderkamer vrij en kwamen ze via een opvangorganisatie in contact met twee Oekraïense vrouwen. „We hebben ze geholpen met het zoeken naar een baan en het regelen van een BSN-nummer en dergelijke. Inmiddels wonen ze in een hotel dat door de gemeente is geregeld,
maar we hebben nog steeds contact. Ze waren onlangs nog op de verjaardag van mijn dochtertje.”
Iets bijdragen aan de maatschappij, dat vindt de Amstelveense belangrijk. Dat zie je niet alleen terug in de tijdelijke opvang van vluchtelingen, maar ook structureel, ingebed in haar leven. Ze maakt tijd vrij voor vrijwilligerswerk bij het ouderentehuis om de hoek. Daar doet ze bijvoorbeeld boodschappen voor een mevrouw en helpt ze met activiteiten. Ook is ze actief bij de voetbalvereniging waar haar twee zoons spelen. Ergens tussen dit alles door staan ook fitness, hardlopen en tennis op het programma. „Ik ben een grote sportfanaat, al van jongs af aan. Misschien dat ik ooit nog eens een gat op de sportmarkt ga vinden, echt iets nieuws. Maar nu zit ik prima op mijn plek bij G-Star.”
Een van de redenen waarom Josanne zich zo thuis voelt bij het bedrijf is de diversiteit op de werkvloer. Met een lach: „Hier op het hoofdkantoor hebben we alle kleuren, maten, soorten en geslachten rondlopen. Het is heel leuk om in deze omgeving te werken.” Het is niet alleen leuk, maar ook noodzakelijk, vindt ze. „Als bedrijf presteer je beter met een diverse populatie. Daarvan ben ik overtuigd en het komt ook naar voren uit wetenschappelijk onderzoek. Wij kijken vanuit allerlei perspectieven naar een product. Dat maakt het nog beter.”
Het belang van een fifty-fifty verdeling tussen mannen en vrouwen in álle lagen van een onderneming is haar nog duidelijker sinds ze bij de retailer werkt. „Hier is het management prima verdeeld, maar in mijn vorige baan was ik de enige vrouw. Ik besef nu pas hoe pittig dat eigenlijk was. Ik deed wel van alles om het te doorbreken, maar in je eentje lukt dit niet. Daarom ben ik voorstander van het vrouwenquotum.”
Met dat quotum hoeft ze binnen G-Star in ieder geval niet aan de slag, maar er blijft nog genoeg over waarin ze haar tanden kan zetten. En dat is wat de HR-directeur graag doet. „Ik heb veel energie, een enorme drive. Soms ga ik iets te snel. Dan heb ik de neiging anderen voorbij te hollen, daar ligt nog wel een leerpuntje.”
Over het algemeen lukt het haar die energie te kanaliseren en richting de mensen te brengen die het kunnen gebruiken. „Ik wil graag bij iedereen eruit halen wat erin zit. Als medewerkers happy zijn, dan komt het bedrijf ook verder. Met z’n allen bereiken we meer.”