Familiebedrijf
verkocht maar

,,ik blijf met ondernemen bezig”

Wat heeft een accountant met – prachtig galgjewoord – persluchtcondensaatmanagement? Dat vertelt Darren de Bie van voormalig familiebedrijf JORC Industrial.

Tot enkele maanden geleden vormde Darren, samen met oudere broers Jan en Austin, de driekoppige directie op het hoofdkantoor in Heerlen. Het bedrijf werd opgericht door hun ouders Joke en Marc. Ging het er vaak over, aan de keukentafel van familie De Bie? ,,Sterker nog, het bedrijf is in 1991 aan de keukentafel begonnen. Pa was Europees directeur van een persluchtdrogerfabrikant die werd overgenomen door een investeringsmaatschappij. Hij zag toen al de potentie van de tijdsgestuurde aftap van condens in compressoren en startte daarmee JORC. Ma werkte nog in de zorg en ging de administratieve kant van het bedrijf voor haar rekening nemen. De naam is ook een combinatie van de voornamen van pa en ma, de drie strepen in het logo vertegenwoordigen de zonen. Natuurlijk werd er door de jaren heen over gesproken thuis, maar we hebben toch ook wel zakelijk en privé gescheiden weten te houden.”

 

‘Interesse?’

Dat adagium werd ook aangehouden toen de drie broers aan het roer kwamen: ,,Op 1 januari 2000 namen we het over. Pa wilde altijd al op z’n 55ste stoppen, dat werd uiteindelijk iets eerder om gezondheidsredenen.” Darren was nog niet eens actief in het familiebedrijf: ,,Ik werkte in Deventer in de controlepraktijk bij PriceWaterhouse dat toen net in fusie ging met Cooper. Kantoor Deventer zou ophouden te bestaan. JORC kwam dus op het juiste moment: ‘Heb je interesse?’ Mijn broers zaten er al een paar jaar. Ze hadden, samen met een R&D-engineer, de productenlijn al behoorlijk uitgebreid en verbeterd. Mij wilden ze erbij hebben om de financiële kwalificaties die ik meebracht als RA. Ik ben overigens niet meer ingeschreven in het Register.”

Toch was en is Darren niet de huisaccountant van JORC: ,,Onze vaste accountant is Koenen en Co en voor het verkooptraject hebben we Crowe Foederer erbij gehaald. Ik heb bewust altijd andere kantoren aangehouden juist omdat het een familiebedrijf was. Ik kan wel alles doen en klaarleggen maar dankzij de onafhankelijke blik kon ik altijd naar mijn broers zeggen: ‘Er heeft iemand anders naar gekeken en het klopt’. Een eventueel foutje kon zo nooit terugkomen.”

Darren ging niet alleen over de cijfertjes en het geld:

,,Ook personeelszaken, juridische zaken, IT.” Best veel werk ,,met een Nederlandse vestiging in Heerlen met 27 medewerkers, de Amerikaanse vestiging met 8 mensen, Slovenië met 13 personen en tot de overname de vestiging in China met 29 mensen. Deze laatste is verkocht aan onze Chinese partner. We waren vroeger ook actief in India en verkopen in meer dan honderd landen over de hele wereld. Onze klanten zijn producenten van compressorsystemen, hun distributienetwerken en vakhandel, dus nooit eindgebruikers.”

Hij vertelt vlotjes en met kennis van zaken over de JORC-nicheproducten:

Tijd- en niveaugestuurde condensaataftappen, milieusparende olie-/waterscheiders voor dat condensaat en besparingsproducten voor de energie-intensieve persluchtindustrie. Lachend: ,,Toen pa de producten voor het eerst aan mij uitlegde, ging dat het ene oor in en het andere uit; ‘het zal wel, pap’. Op mijn achttiende had ik het moeten begrijpen maar het was de ver-van-mijn-bedshow. Inmiddels heb ik de producten zo vaak aan anderen beschreven. Ook bij hen zag ik wel eens glazige ogen. Het is inderdaad een niche en de weinige concurrentie erin is voor ons een mooie benchmark, om ons aan te spiegelen en ons scherp te houden, ook voor ruimte om te groeien.”

Geen te koop-bord

Intussen is JORC geen familiebedrijf meer. Maar de gebroederlijke samenwerking liep toch goed? ,,Ja. We hadden niet eens een te koop-bord in de tuin staan. Toen we het bedrijf overnamen van onze ouders, hadden we gezegd: ‘we stappen er met z’n drieën in en met z’n drieën uit’. We wilden alleen gaan praten als het zinvol zou zijn. De eerste partij die ons benaderde kwam met een redelijk voorstel, dus gingen we het onderhandelingstraject in, ook om dat te ervaren. Een gespecialiseerde advocaat stelde voor de corporate finance en waardebepaling Crowe Foederer voor; voor hen is dat dagelijkse kost.

Terwijl we het eerste aanbod bekeken, kwam een tweede partij op de proppen, ook nog eens een concurrent van de eerste. De eerste haakte af. En al snel kwamen er nog eens drie partijen; die hebben we maar buiten de deur gehouden. Pa was wel trots, ja. Trots dat JORC zich zo had ontwikkeld, maar ook dat het bedrijf per 1 februari 2022 door een goede partij overgenomen is.”

De overname, ook van de zustervestigingen minus China, had heel wat voeten in de aarde. Darren maakte lange dagen: ,,Grotendeels buiten het zicht van medewerkers, van wie er velen al lang bij JORC werken, zelfs nog onder onze vader. Toen we het nieuws presenteerden, zagen we her en der toch wel een schok op de gezichten. Ik heb drie jaar overdag ‘normaal’ gewerkt, en deed ’s avonds van alles voor de due diligence en de onderhandelingen. Het gros van het werk kwam op mijn schouders maar we praatten met z’n drietjes altijd open over ontwikkelingen.”

Na zo’n zes maanden kan Darren nog steeds niet genoegzaam achteroverleunen: ,,Was het maar zo. Je werkt naar het hoogtepunt van de verkoop en je neemt de uren maar voor lief. Ik dacht erna wat meer tijd te hebben en te kunnen relaxen maar toen begon het hele integratietraject. We kregen er 16.000 collega’s bij, velen met vragen en verzoeken. Ik maak dus nog steeds de nodige uren, mijn broers ook. Dat is ook ter geruststelling van de medewerkers; we laten zien dat er niemand van buitenaf is gekomen om de tent heel anders te runnen. We draaien nog steeds als management het bedrijf, al zijn er wat veranderingen en vooral meer vergaderingen. Ik zit te pas en te onpas op Teams met andere collega’s in de wereld te communiceren. We hebben een contract voor onbepaalde tijd, zijn dus ‘gewoon’ werknemer maar toch met bepaalde gedachten erbij. Mijn vriendin heeft me al een paar keer aangekeken; ‘Je hebt het bedrijf toch wel verkocht?’ omdat ik nog steeds met dezelfde toewijding werk.”

Bezig blijven

Maar hoeft hij niet meer te werken? ,,Hoe de toekomst van JORC eruitziet, daar heb ik nu geen honderd procent controle meer over. Ik moet ook nog leren omgaan met de corporate structuur. Er zijn nu weer bazen boven me die ook besluiten nemen. De tijd zal uitwijzen of dat uitwerking heeft op ons. Ik wil op z’n minst ervoor zorgen dat de integratie goed verloopt en dat medewerkers toekomst hebben binnen het bedrijf en de wereldwijde organisatie. Daarna ga ik bekijken of hier blijven nog interessant genoeg is of dat ik ruimte maak voor een ander om door te groeien,” vertelt Darren diplomatiek.

 

Hij licht wel een tipje van de sluier op: ,,Ik ben 49, heb niet de uitgesproken mening dat ik binnen enkele jaren moet stoppen. Ik hoef niet op een heuvel in Portugal te wonen. Al mijn vrienden moeten nog gewoon werken, met wie zou ik dan omgaan; alleen pensionado’s? Na drie maanden op de golfbaan ben ik daar ook wel klaar mee. Ik blijf met iets bezig, maar met iets minder intensiteit dan zestig uur per week. Ik blijf met ondernemen bezig. Op papier ben ik geen ondernemer meer maar de dagelijkse invulling is nog hetzelfde, ook al heb ik soms ergens toestemming voor nodig. Maar hoe zich dat ontwikkelt en of dat misschien gaat frustreren? Ik ben nu met twee mannen in de architectuur en calculatie bezig met wat projectontwikkeling, als soort hobby en om te investeren. Ik heb nu budget om business angel te kunnen spelen, naast het kapitaal dat in mijn pensioen zit. Daar kijk ik wel naar, zeker in deze tijden van hoge inflatie. Ik bespreek ook met mijn broers projecten waar we onafhankelijk van elkaar tegenaan lopen.”

Tot slot: hoe kijkt hij terug op die verkoopachtbaan? Hij kraakt een kritische noot: ,,Tijdens het traject heb je te weinig tijd om na te denken over het moment dat de verkoopsom op je rekening staat. Daar wordt in de begeleiding te weinig aandacht aan besteed. Op het moment dat een deal in fusies en acquisities succesvol wordt, komt er kapitaal beschikbaar. Hoe pakken anderen dat aan, zijn er best practices van? Zo kom je met goede ideeën, in plaats van alleen je hypotheek afbetalen en een sportauto kopen.”

Vraag hier de Nuance gratis aan