Vastberaden op het volgende doel af
–
Na een internationale carrière van twintig jaar bij verschillende multinationals koos Martin de Vries uit Brielle voor het zelfstandig ondernemerschap. Het soort bedrijf dat hij wilde, moest passen binnen het profiel dat hij zorgvuldig voor zichzelf had opgesteld. Henri Systems Holland (HSH) was de perfecte match. De ondernemer nam het bedrijf over en snel daarna volgden meer ontwikkelingen, want stilstaan is geen optie.
Geen woorden, maar daden
De Vries is van het type ‘Geen woorden, maar daden’ of, zoals hij het zelf zegt: ‘Put your money where your mouth is’. Dat deed hij vrij letterlijk toen hij in 2008, samen met drie anderen, HSH overnam. Het Zwijndrechtse bedrijf is marktleider in meetinstrumenten voor zeeschepen die vloeibaar gas vervoeren. „Toen ik besloot voor mezelf te gaan werken, vroeg ik me af waar ik nou gelukkig van word. Dat kwam neer op: een internationaal opererend en technisch bedrijf met een eigen product en iets met gas en energie. (Hij studeerde HTS Energietechniek, red.) Na een lange zoektocht kwam HSH op mijn pad en dat sloot precies aan op mijn profiel.”
Nooit tevreden
De startende ondernemer maakte er destijds geen geheim van dat hij nog meer (overname)plannen had. De drie mede-eigenaren gingen hier echter niet in mee en na een pijnlijk proces – ‘waar ik veel van geleerd heb’ – kocht hij hen uit. Ongeveer twee jaar later verwierf de entrepreneur Suneti Online Solutions, dat toen nog een eenmanszaak was. Inmiddels is hij ook mede-eigenaar, voor dertig procent, van Float IoT.
Wie denkt dat het hem te doen is om alleen maar meer te vergaren – meer omzet, meer personeel – heeft het mis. „Dat is niet mijn drijfveer. Ik vind het leuk om deze bedrijven met elkaar te verbinden. En ik hou van vernieuwen. Nooit stilstaan, want ik ben nooit tevreden.” Zo was hij ook niet te spreken over de eigen dienstverlening voor de binnenvaart. „Voor de zeevaart voldoen we prima, maar voor de binnenvaart gaf ik mezelf een 5,6.” Hij springt op om uit te leggen wat hij precies heeft verbeterd. Op een whiteboard, dat tevens een kantoorwand is, tekent hij vier partijen. Kort gezegd: de klant, bijvoorbeeld Shell, de bevrachter aan wie zo’n klant de opdracht uitbesteedt, de vlooteigenaar en het schip. Tussen die vier wordt heel veel data uitgewisseld. „Ik wil dat proces vergemakkelijken en efficiënter maken. Dat doen we met Suneti. De afgelopen zes à zeven jaar hebben we diverse software oplossingen hiervoor ontwikkeld.”
Alles begint bij techniek
Het software ontwikkelingsbedrijf was dus een heel gerichte aankoop, net als het aandeel in Float IoT. „Ik ben ervan overtuigd dat sensoren steeds belangrijker worden. Nu worden de sensoren van Float vooral gebruikt bij bedrijven als Vitens, bijvoorbeeld voor het uitlezen van watermeters. Maar je kunt ze ook toepassen in de scheepvaart en andere industrieën. Op dit moment zijn we volop bezig met de ontplooiing hiervan.”
De Vries’ affiniteit met techniek mag duidelijk zijn, maar waar komt deze vandaan? „Het begint met techniek. Bijna alles wat we gebruiken, is techniek. Ga maar na, van de pen waarmee je schrijft tot je mobiele telefoon. Zonder technologie hadden ze niet bestaan.” Tegelijkertijd zegt hij van zichzelf dat hij niet de beste technicus is. „Dat had ik al op jonge leeftijd door. Toen ik op de MTS zat, moesten we praktijkopdrachten maken. Daarvoor haalde ik amper een voldoende. Een docent zag dat ik wel goed was in wis- en natuurkunde. Toen heeft hij een soort deal met me gemaakt. Ik ging bijles geven aan medeleerlingen en in ruil hiervoor hielpen zij mij met mijn praktijkopdrachten.”
Leren als levenselixer
Het voorval plantte misschien wel het zaadje voor zijn overtuiging: „Ik geloof erin om te focussen op je sterktes en niet te proberen je zwaktes op te krikken van een 5,6 naar een 6,5.” Later op de HTS had hij, in de ogen van medestudenten, een bijzondere aanpak van zijn stagekeuzes. „Iedereen koos voor een stage bij een bedrijf waar ze later zouden willen werken. Ik juist niet. Ik ging naar AkzoNobel. Werken met op een engineeringsafdeling vond ik niet leuk, maar ik wilde wel weten hoe het zit zodat ik er later over mee zou kunnen praten.” Toen al wist de Briellenaar wat hij wilde en liet hij zich niet makkelijk van de wijs brengen. Dat hebben zijn voormalige werkgevers ook ondervonden, bijvoorbeeld toen hij besloot een sabbatical te nemen tussen twee banen in. „Ik zei tegen mijn nieuwe werkgever: ‘Ik wil heel graag voor je komen werken, maar wel pas over acht maanden. Take it or leave it.’ Ze vonden het goed.” Die werkvrije periode benutte hij vooral voor het ondernemen van activiteiten met zijn kinderen, een tweeling van destijds vier en een zoon van twee. Daarnaast pakte hij het daytraden op, de handel in beursopties telkens binnen één dag. „Dat vond ik leuk om te leren en te doen.”
Leergierig
Blijven leren lijkt een soort levenselixer voor de ondernemer. Lachend: „Als ik niet meer zou leren, ben ik dood.” De onderwerpen waarin hij zich nog graag wil verdiepen zijn breed. Ze variëren van meditatie – ‘Mijn zoon zit in de spiritualiteit. Ik wil er graag meer van weten’ – tot blockchain – ‘Dat is de toekomst in business’. Maar hiervoor moet hij wel eerst de rust vinden. „Eigenlijk zou ik met mijn zoon en vrouw vier weken op zeilvakantie gaan. Tijdens deze vakantie zou mijn zoon mij leren mediteren. Helaas overleed mijn vader toen en moesten we na anderhalve week terugkeren naar huis.”
Niet dromen, maar doen.
Een perfecte plek voor De Vries om tot rust te komen, is zijn pas aangeschafte zeilboot. „Zeilen is mijn favoriete hobby. Ik vind het heerlijk om eropuit te gaan en met de natuurelementen te werken. Wat doet de wind? Wat doet het tij? Hoe kun je hiermee vooruit?” Zijn vrouw is net zo fanatiek. Samen hadden ze de boot al een tijdje op het oog. „Vroeger lag ‘ie in Hellevoetsluis, waar wij toen ook een aanlegplaats hadden. Toen het schip te koop kwam, zijn we meteen gaan kijken. Het past bij ons. Het is een veilig en betrouwbaar schip.”
Hun nieuwe aanwinst is ingericht om ver en lang mee te reizen. Er zit bijvoorbeeld een radar in. Het stel zóu ermee op wereldreis kunnen. „Ik sluit niet uit dat we dat nog ooit doen, maar het is geen specifieke droom. Ik geloof niet zo in dromen. Ik zie zoveel mensen om me heen die dromen van dingen, maar ze niet waarmaken. Tegen hen zou ik zeggen: ‘Dromen? Hartstikke leuk hoor, maar dóe het liever!’”