Familiebedrijf: Als de standaard nee een ja wordt

Sandra ter Huurne is CEO van URETEK, een uniek
bedrijf in Lelystad dat funderingen herstelt met injecties
met tweecomponentenhars. Van landingsbanen op
Schiphol tot woonhuizen. “Verzin het en wij kunnen het
waarschijnlijk liften.” In 2019 nam ze het stokje over van
haar vader voor de Nederlandse tak; in 2022 werd ze ook
CEO van het Duitse deel van het bedrijf. Lang leek het
niet logisch dat het bedrijf in de familie zou blijven.

 

“Sinds ik mij kan herinneren werd mij gevraagd of ik het bedrijf van mijn vader ging overnemen. Dat zullen mensen uit een familiebedrijf wel herkennen. Ik was de oudste van drie zussen, dus het was wat dat betreft logisch dat die vraag bij mij kwam. Maar daar ben je als meisje van 11 toch helemaal niet mee bezig?” Sandra ter Huurne (39) dacht er simpelweg niet aan. De omslag kwam toen ze meeluisterde toen haar vader iemand aan de telefoon had die mogelijk URETEK kon overnemen. “Ik hoorde en voelde dat het niks zou worden met deze man, maar hij was wel de laatste op mijn vaders lijstje met potentiële kandidaten. Dat was in 2017 en mijn vader liep tegen de 70. Ik dacht ‘als mijn vader nu iets overkomt, moet ik met mijn zussen een bedrijf zien te organiseren op een niveau waarvan ik geen kaas heb gegeten’. Dus het leek mij verstandig om daar onderricht in te krijgen. En toen vroeg ik mijzelf af: wil ik niet méér? De standaard nee was een stiekeme ja geworden.”

Finse uitvinding
Haar vader was in 1991 met URETEK begonnen. De componenteninjectie waarmee vloeren gelift en funderingen hersteld worden, is een Finse uitvinding. Via zijn persoonlijk netwerk was haar vader met deze methodes in contact gekomen. Sandra: “Mijn vader komt uit een aannemersgezin en had een tekenbureau. Net voordat dat soort werk volledig door computers overgenomen zou worden, kwam hij in contact met de Finnen. Hij zag vloeren centimeters omhoog komen met die Finse techniek en was verkocht.”

Businesscoach
Toen Sandra aan haar vader vertelde dat haar jarenlange nee toch een ja was geworden, ging het snel: hij schakelde meteen een businesscoach in terwijl Sandra nog aan het idee aan het wennen was. Ze kende het bedrijf al; ze werkte er op de marketingafdeling en de salarisadministratie. En iedereen kende haar: “Er werkten destijds zo’n zeventig mensen, dat is overzichtelijk.” Om de vraag of ze blij met haar waren als nieuwe CEO, moet ze een beetje lachen. “Ik denk het wel, vooral omdat ze blij waren dat met mij de cultuur die mijn
vader had neergezet, zou blijven voortbestaan. Want ik ben natuurlijk met die cultuur opgegroeid. Misschien waren sommigen een beetje bang dat het bedrijf verkocht zou worden; dan zou er veel kunnen veranderen. Dus ja, ik denk wel dat ze blij met mij zijn.”

“Aandacht voor de menselijke maat is letterlijk
onderdeel van onze bedrijfsvoering

In de weg
De overname zelf ging vrij soepel, vertelt Sandra. “Mijn vader is een imposante en imponerende man in zijn aanwezigheid. Ik stond bij hem in zijn schaduw; dat is tevens de vader-dochter-dynamiek waar je samen van oudsher in zit. Tijdens een paar vergaderingen voelde ik dat hij mij in de weg zat, ik wilde het zelf op mijn manier gaan doen. Ik wist nog niet hoe ik hem dat zou gaan zeggen – we waren immers nog bezig met mij op te leiden – toen hij het zelf aansneed: ‘ik zit jou in de weg’, zei hij. ‘Jij wordt algemeen directeur van de Benelux en Duitsland doen we nog even samen.’ Ik vond het fantastisch dat hij dat zo deed. Want hoe zeg je tegen iemand die zijn ziel en zaligheid in zijn bedrijf heeft gelegd, dat hij beter kan vertrekken? Hij voelde het zelf.”

Verantwoordelijkheid en vertrouwen
Sandra wist natuurlijk al veel van het bedrijf. Samen met de businesscoach keek ze naar specifieke onderdelen van het bedrijf en bepaalde waar ze nog extra begeleiding voor nodig had. Ze maakte een persoonlijk ontwikkelingsplan waar ze nog steeds mee werkt, weliswaar inmiddels op een ander niveau. “Het was een voordeel dat ik in stapjes kon groeien naar mijn positie als CEO. Het is net als met het ouderschap: je kunt je er wel op voorbereiden en je best doen om je in te leven, maar als het eenmaal zo ver is, voelt het toch héél anders. De verantwoordelijkheid die je opeens hebt, doet iets met je en heeft ook invloed op je privéleven. Dat had ik van te voren niet kunnen bedenken. Tegelijkertijd is het natuurlijk ook spannend en leerzaam, en heel erg leuk. Hetzelfde gevoel had ik weer toen ik in 2022 Duitsland overnam, terwijl ik dacht dat ik wel wist hoe het moest. Ik kreeg weer het vertrouwen van de medewerkers daar. Ik was zelfs verrast dat dat zo snel kwam. Dat raakte mij.”

Menselijke maat
Sandra studeerde religie en levensbeschouwing. Ze is niet religieus, maar wilde die aspecten van het leven beter begrijpen. “Het was meteen duidelijk dat ik daar niet verder in wilde, maar het raakt wel aan het leiden van een bedrijf. Religie en levensbeschouwing zijn heel persoonlijk voor mensen. En binnen een bedrijf maak je ook heel persoonlijke gebeurtenissen mee: trouwen, kinderen krijgen, sterfgevallen. Het is belangrijk daar ruimte voor te geven. Dat vond mijn vader al; aandacht voor de menselijke maat is letterlijk onderdeel van onze bedrijfsvoering. Als je mensen die het even zwaar hebben de ruimte geeft, krijg je dat dubbel en dwars terug. Dat vertrouwen is er over en weer en is hier vanzelfsprekend. Het verloop is dan ook laag: we hebben net als iedereen in deze branche moeite om goede mensen aan te trekken, maar als ze eenmaal hier werken, halen de meesten wel hun tienjarig jubileum. Daar ben ik erg trots op.”

Meer mogelijkheden
Funderingsproblematiek is vorig jaar op de politieke kaart gezet. Het idee leeft om tot een nationale aanpak van funderings-problematiek te komen, omdat veel gebouwen op een instabiele bodem staan. Sandra werkte zijdelings mee aan een rapport hierover dat aan toenmalig minister Hugo de Jonge is overhandigd. Lang was URETEK de enige in de Benelux die zich hierop richtte; intussen is er een aantal concurrenten opgestaan die hetzelfde doen. Maar van een andere kwaliteit, volgens Sandra. “Wij moesten steeds bewijzen dat wat wij doen, werkt. Nu meer bedrijven dit doen, is dat aangetoond. Er is markt, de methode werkt. We willen onze methodes doorontwikkelen en onze toepassingen uitbreiden. Met de expansiehars kunnen we heel veel, er zijn ongetwijfeld mogelijkheden die we zelf nog niet bedacht hebben. Dat verder uitwerken is een van onze doelen voor de toekomst, net als meer aandacht voor verduurzaming.” Alwin ter Huurne zal zich daar niet mee bemoeien, dat doet hij alleen als Sandra het vraagt. “Tot nu toe lukt hem dat aardig. Hij gunt mij mijn eigen fouten, zegt hij. Maar gelukkig is zijn kennis altijd voorhanden!”

Vraag hier de Nuance gratis aan

Via onderstaand contactformulier kunt u uw gegevens achterlaten zodat wij u een exemplaar van Nuance toe kunnen sturen.