Op de valreep van 2023 werd Hans Heijmans algemeen
directeur en mede-eigenaar van Knegt. Knegt, zegt u? Deze
marktleider op het gebied van volledig elektrisch aangedreven
tractoren zal bij de meesten niet direct een belletje doen rinkelen.
Maar als zelfs vanuit Mauritius de telefoon gaat om orders te
mogen plaatsen, dan doe je iets goed.
Er gebeurt iets bijzonders halverwege ons interview met Hans op het hoofdkantoor in Veldhoven. Ineens zwaait de deur open. Een keurige man met in beide handen een zak worstenbroodjes excuseert zich en loopt in een rechte lijn op de CEO af. Hij was in de buurt en wilde de firma persoonlijk bedanken voor de tractoraankoop, het advies en de plezierige begeleiding. Hans pakt de traktatie met een glimlach aan en wisselt nog wat technische details uit over de vierwieler. Was dit tafereel door een peperduur reclamebureau uitgedacht, dan zou het een voltreffer zijn. “Leuk hè?”, checkt Hans bij ons, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Gestart bij NedCar
Opmerkelijk: de gulle gever en de directeur zagen elkaar voor het eerst. Terwijl de ins en outs van de transactie en het landbouwvoertuig – een vintage Knegt met 40 pk – volledig bij Hans bekend lijken te zijn. Wat zegt dit over Knegt en over de ondernemer? “Dat de organisatie in orde is en dat ik de feiten graag paraat heb?” Dat laatste zou zo maar eens te maken kunnen hebben met zijn achtergrond als werktuigbouwkundige. Via die weg kwam Hans terecht in de automotive industry. “Ik ben gestart als technisch inkoper van autostoelen en -banken bij NedCar in Born, een joint venture van Mitsubishi Motors Corporation, Volvo Cars en de Nederlandse Staat. Voor een net afgestudeerde werktuigbouwer een snoepwinkel. We maakten er de V40 en S40-modellen van Volvo en de Mitsubishi Carisma, een lelijke auto die door André van Duin aan de man werd gebracht.”
LEAN en mean
Met name van de Japanners leerde Hans “gruwelijk veel. Ik werd gegrepen door hun kijk op logistiek en supply chain management. De Japanse LEAN-methode pasten wij ook toe in Born. Twee Volvo-modellen en twee Carisma-varianten liepen aan het einde van de
productie over één en dezelfde final assembly line. Op dat moment kreeg mijn leverancier in Sittard een EDI-order voor een bepaalde configuratie van stoelen en banken. Alleen al voor de Volvo’s waren er 1.200 varianten. Alle sets werden in Sittard pijlsnel vervaardigd, in omgekeerde volgorde in trucks geladen, en bij ons met een robot door het dak heen op de juiste plek in de juiste carrosserieën gezet. Het hele proces, van bestellen in Sittard tot afmonteren bij NedCar, duurde slechts drie uur. Dat was in 1996!”
“We willen gewoon de TESLA van
de compacte tractoren worden“
Zweedse leerschool
Toen een paar jaar later Volvo Cars werd overgenomen door Ford en de organisatie op z’n kop ging, vertrok Hans met zijn vrouw Monica en zes maanden oude dochtertje naar Zweden. “Er was geen expatregeling, we hebben gewoon ons huis in Nederland verkocht. Vrienden verklaarden ons voor gek. Wederom was het een fantastische leerschool, want onder de Ford-paraplu vielen ook Jaguar en Land Rover. En alle merken werkten met dezelfde leveranciers. Als inkoper wil je een vuist kunnen maken. Zo heb ik het onderhandelingsspel in de vingers gekregen.” In de tussentijd werd het gezin verder uitgebreid met een zoon (inmiddels hebben Hans en Monica drie kinderen, van 24, 23 en 20). Toen Hans in 2003 werd benaderd door DSM, besloot hij terug te keren naar Nederland. “Hoewel Monica de assertieve is van ons twee en avontuur toejuicht, hebben we altijd tegen elkaar gezegd dat we geen gezin van globetrotters willen zijn. Om elke vier jaar te moeten verkassen naar een ander land, daarvoor zijn we in de kern te veel een Brabantse familie.”
Geen chemie
Bij chemiereus DSM werden aanzienlijke winsten gemaakt. Vanwege die luxe was de inkoopafdeling ‘minder ontwikkeld’ en daar zou de Heezenaar met al zijn ervaring stappen kunnen zetten. “Ik miste helaas de affiniteit met het product, want ik ben geen chemicus. Als ik bij NedCar of bij Volvo in de fabriek kwam, dan was er niks mooier dan de fiets te pakken, langs de assemblagelijn te peddelen, en te zien hoe een auto ontstaat. Chemische processen zijn van de buitenkant minder vermakelijk. Daarentegen heb ik wel vijftien jaar lang bij DSM gewerkt, in verschillende business groups en corporate rollen. Ik had op dat moment teams in onder meer Amerika, Zwitserland en Shanghai, dus ik reisde me helemaal suf. Vind ik dit nog leuk, vroeg ik me na verloop van tijd af. De automobielindustrie trok me nog steeds, maar was rond 2018 in Nederland uitstervend, DAF Trucks uitgezonderd natuurlijk. Tot ik in contact kwam met Lightyear.”
De reis van Lightyear
Als het gesprek is aanbeland op zijn tijd als managing director bij de fabrikant van de vooruitstrevende zonneauto’s, zoekt de vlot pratende Brabander zijn woorden zorgvuldig. Er is veel gezegd en geschreven over de spectaculaire opkomst en dramatische neergang van de autobouwer. “Als ik de afloop had gekend, had ik het alsnog gedaan. Vanwege hoe mooi de reis was. Het jeugdig enthousiasme van TU/e-studenten die een auto op de markt wilden brengen was aanstekelijk. De oprichters waren destijds op zoek naar iemand met ‘grijze haren’ om wat meer structuur te brengen en ik wilde graag met een andere generatie samenwerken. Tegelijkertijd wordt structuur al snel geassocieerd met bureaucratie en afbreuk van werkplezier. Autoriteit wordt door deze generatie niet zonder meer geaccepteerd. Daar zat onze match, want van mij hoef je niet te verwachten dat ik structuur verder doorvoer dan strikt noodzakelijk om je bedrijf te optimaliseren en te professionaliseren. Soms schrik je bijna van de energie die vrijkomt bij een team van mensen die elkaars gaten dicht willen lopen en met vreugde naar hun werk komen. Het product was spannend. We wisten niet wanneer we als startup zwarte cijfers zouden gaan draaien. Uiteindelijk is dat nooit gelukt.”
Goed motorblok
De belofte van Lightyear om mobiliteit te verduurzamen geeft Hans nu invulling bij Knegt. Hij liet er een zakelijke kans op het verder vermarkten van de gepatenteerde zonnedaken voor lopen. Met twee andere bedrijven in de automotive was het gevoel goed, maar niet zo goed als bij Knegt. “Deze positie past mij als een handschoen”, vat Hans samen. Met oprichter, technisch directeur en zakelijk partner Jeroen van Eerd vormt hij het bestuurlijke motorblok van Knegt. De fabrikant wil het potentieel van elektrische tractoren optimaal benutten, want de directeuren geloven heilig in elektrificatie. Maneges, kwekerijen, bos- en tuinbouw, sportveldaanleg- en onderhoudsbedrijven, hoveniers, campings, recreatie- en pretparken en golfbanen vormen de groeiende groep van afnemers. “We willen de komende jaren opschalen naar verdrievoudiging, in zowel totale aantallen als het aandeel van de zero emission modellen. Qua innovatie willen we gewoon de Tesla van de compacte tractor worden”, lacht Heijmans. “Daarom hebben we een nieuwe accountant aan boord gehaald. We willen meters maken”, besluit Hans. Binnenkort loopt hij in Athene zijn 23e marathon. Op zonne-energie.
Via onderstaand contactformulier kunt u uw gegevens achterlaten zodat wij u een exemplaar van Nuance toe kunnen sturen.