‘Festivalseizoen is topsport’

Het zomerseizoen van DJ La Fuente – recent nog actief op het personeelsfeest van Crow Foederer –  zit weer helemaal volgeboekt met optredens in binnen- en buitenland. Dit jaar tikt hij zonder al te veel moeite weer het aantal van 350 boekingen aan. Eindhovenaar Job Smeltzer (39) noemt zijn festivalseizoen topsport.

Vanaf de start medio april beleeft La Fuente zijn festivalseizoen weer opnieuw intensief. Ieder weekend is volgepland. Negen shows in twee dagen zijn geen uitzondering. ,,Ik noem het topsport. En dat is het ook. Mijn zomerseizoen speelt zich voornamelijk af op podia, in hotels, vliegtuigen, taxi’s, dwars door tijdzones heen. Ik ben meer uit dan thuis. Een ijzeren discipline is onontbeerlijk. Ik heb van nature een goede discipline. Wat ik doe, wil ik goed doen. Dat was als hockeycoach niet anders (Job trainde ooit de damesselectie van Oranje-Zwart, red). Toen wilde ik ook het allerhoogste halen, álles winnen met mijn team. Ik ben destijds bij Oranje-Zwart gestopt omdat het niet langer te combineren was met mijn DJ-activiteiten.

Als ik mij ergens aan geef, is dat voor meer dan honderd procent. Vooral in de sport is discipline belangrijk. Misschien heb ik dat wel meegenomen naar wat ik nu doe.” La Fuente vervolgt: ,,In de zomer zijn mijn dagen minutieus tot op het uur gepland. Ik word om zo laat daar opgehaald, dan gaan we dáár heen, dan om zo laat eten met die man om een en ander te bespreken. Dan word ik zo laat weer opgehaald, eerst naar een interview, dan weer de auto in naar een optreden, dan even naar een hotel, opfrissen, eten en om zo laat word ik weer opgehaald, naar het vliegveld. Hier zijn je tickets, je wordt opgehaald door die… en zo gaat dat de hele zomer door. Dat moet strak georganiseerd worden, anders gaan er geheid dingen fout.”

Echt alles wat je in La Fuente ziet, is een vertaling van hoe Job is. Op de middelbare school had ik al een aparte kledingkeuze, dat mensen wel eens dachten: djiezus, wat heeft hij nou weer aan. Al m’n Buddha-to-Buddha-armbanden ook: die hóren gewoon bij mij. Het past bij mij als artiest.

Een artiest kan dat doen, een voetballer als bijvoorbeeld Memphis niet, volgens de samenleving. Die moet niet gekleed met een sjaal en trendy hoed aankomen, maar gewoon voetballen en in trainingspak lopen, vindt mensen. Dát past bij het beeld dat zij van een voetballer hebben! Net als dikke wagens. Er is niemand die gek staat te kijken als een dj in een dikke wagen aankomt rijden. (Lachend) Maar als ik nou tandarts was en in een Ferrari kom aanzetten, snapt iedereen waarom je een dure tandarts bent. In Amerika zeggen ze dan: dat is een goeie tandarts. In Nederland zeggen ze: dan betaal ik te veel.”

Het verhaal van la Fuente is een succesverhaal: spektaculaire festivals, duizenden mensen die op zijn muziek losgaan, dure auto’s, groot inkomen. Hij doet alleen maar wat-ie leuk vindt. Maar het heeft ook ooit wel eens tegengezeten. ,,Jazeker. Ik bedoel: je kunt niet altijd winnen. Je kunt ook niet alles hebben. Ik draai nu al dertien jaar lang elk weekend en heb een heel ander sociaal leven dan andere mensen.

Dat heeft zeker vrienden gekost. Die niet snapten dat ik moest draaien en niet naar die of die verjaardag kon komen. Maar, die keuze maak ik zelf bewust omdat ik voor een bepaalde richting kies. Dan weet je ook dat dit consequenties kan hebben. Het laten schieten van hockey bijvoorbeeld. Dat is een keuze, maar dat wil niet zeggen dat ik dat altijd een prettige keuze vind.”

Sommige mensen hebben wat nodig om ontspannen te raken of in de juiste flow te komen: ik heb dat niet. Daarom ben ik na een show en een beetje slaap weer helemaal energyzed. Shows zorgen voor mijn natural high on life. En dan ben ik weer opgeladen voor de volgende show. Ik squash af en toe, ik zou wat meer in de sportschool mogen komen en ik wandel heel veel. Ik functioneer goed zoals ik nu ben en zoals ik me nu voel. Het is bij mij wel vaak hoe gekker hoe beter.”